Η ναυαγός

Σαν ταξιδεύαμε με το πλοίο ξαφνικά γίνεται μια τρικυμία και το πλοίο βουλιάζει σιγά σιγά, εγώ βουτάω μέσα στον ωκεανό και αρχίζω να κολυμπάω και να κολυμπάω μέχρι που έφτασα σε ένα τροπικό νησί.
Άνοιξα τα μάτια μου και είδα ένα ωραίο νησί με κάτι ψηλές φοινικιές που έφταναν μέχρι τον ουρανό!! Βγήκα από την θάλασσα και περπάτησα στην ολόχρυση αμμουδιά. Η θάλασσα έφερε μαζί μου την τσάντα μου , την πήρα και κάθισα στην αμμουδιά , να δω τι έχει μέσα η τσάντα μου. Την άνοιξα και είχε μέσα μια μπουκάλα νερό και μια χτενιά.

Κοντοστάθηκα για λίγο και είδα το νησί ότι είχε πολλά δέντρα, που τα φύλλα τους ήταν πράσινα και μεγάλα. Η θάλασσα ήταν ήσυχη πια και το χρώμα της ήταν γαλάζιο ανοικτό.

Όταν είδα καλύτερα το νησί , είδα ότι είχε μέσα δέντρα με φρούτα όπως καρυδιές, μπανανιές, ανανάδες. Γύρισα προς την θάλασσα και είδα ότι είχε και λίγους βράχους , όμως δεν είχε κύματα. Μετά έκανα μια πρόχειρη καλύβα με φύλλα φοινικιάς και με ξύλα που τα βρήκα στο χώμα. Στο νησί ήταν πολλή ζέστη και έτσι μπήκα στην καλύβα και ξάπλωσα να κοιμηθώ. Ύστερα πείνασα και πήγα να πάρω να πάρω να φάω λίγα φρούτα. Σαν έτρωγα σκεφτόμουν πως να επιβιώσω. Ένιωθα λίγο φόβο, αλλά και χαρά, φόβο γιατί ήμουν μόνη μου και χαρά γιατί σώθηκα.

Είχα ξαπλώσει λίγο στην καλύβα και οι ήχοι των φωνών των πουλιών, της θάλασσας και του αέρα που έμπαινε στις φυλλωσιές των δέντρων έκαναν ένα μαγευτικό ήχο που με νανούριζε. Τελικά αποκοιμήθηκα. Ξύπνησα την νύχτα και κάθησα στην χρυσή αμμουδιά, και σκεφτόμουν πως θα κατάφερνα να επιβιώσω, σαν έβλεπα τα αστέρια. Μετά πήγα να ξανακοιμηθώ στην καλύβα.

Άραγε θα έβρισκα την λύση να καταφέρω να φύγω από αυτό το νησί;