ΕΝΑ ΑΤΥΧΗΜΑ!!!

Την περασμένη χρονιά σαν ήμουν σπίτι το βράδυ, ξαφνικά ο ηλεκτρονικός μου υπολογιστής και τα φώτα έσβησαν και ακούστηκε μια δυνατή και φοβισμένη φωνή. Πιθανόν να είναι κάποιος από τους γείτονες μας σκέφτηκα. Ξεπετάκτηκα από την καρέκλα του γραφείου και βγήκα έξω στο μπαλκόνι μου, το ίδιο έκαναν και οι γονείς μου! Εκτός από μας , βγήκε στο πόδι και όλη η γειτονιά, με αναμένα κεριά και συζητήσουν με αγωνία το τί είχε γίνει. Γιατί έκλεισε το ρέυμα; Ποια ήταν η φωνή που ακούστηκε;
Ο πατέρας μου τότε άναψε και εκείνος ένα κερί και πήγε να μάθει τι συνέβη. Μετά από ένα λεπτό βγήκε από το διπλανό σπίτι ένα παιδί που ο φόβος ήταν ζωγραφισμένος στα μάτια του. Δίπλα του ήταν η μητέρα του με ξανθά σαν τον ήλιο μαλλιά και μάτια πλημμυρισμένα σαν τη θάλασσα από τα κλάματα. Μας είπαν πως ήταν καλά και ευτυχώς δεν έπαθαν τίποτα. Αφού συνήλθε από το σοκ μας εξήγησε τι έγινε!
Ο Γιάννης, το παιδάκι ήθελε να φτιάξει , καπίρες και έτσι έβαλε ψωμί στη καπιριέρα. Μόλις όμως ήταν έτοιμες οι καπίρες δεν βγήκαν, δηλαδή είχαν μείνει μέσα. Ο Γιάννης πήρε το μαχαίρι και το έβαλε μέσα στην καπιριέρα και έτσι για καλή του τύχη κόπηκε το ηλεκτρικό ρέυμα. Αλλιώς...
Η μητέρα του ήταν στο κρεβάτι και παρακολουθούσε τηλεόραση όταν ξαφνικά έκλεισε το ρεύμα. Πήρε ένα κερί και ετρεξε αμέσως στην κουζίνα, εκεί βρήκε το Γιάννη, τον πήρε στην αγκαλιά της όπως μας είπε, τον κατέβασε από την καρέκλα, και βγήκαν έξω.
"Έτσι εξηγείτε το θέμα" , έιπε ο πατέρας μου. Αφού έμαθαν όλοι τι έγινε πήγανε σιγά σιγά στα σπίτια τους. Οι γονείς μου έπεσαν αμέσως στο κρεβάτι τους. Όμως εγώ ξάπλωσα και σκεφτόμουν τι θα μπορούσε να συμβεί εάν ο Γιάννης, ο μικρός πάθαινε κάτι, σκεφτόμουν επίσης πόση αγωνία και φόβο μας προκάλεσε! Έτσι συμπέρανα πως δεν πρέπει να πειράζουμε τις ηλεκτρονικές συσκευές όπου υπάρχει ρεύμα. Το ρέυμα μπορεί να μας βοηθά αλλά όταν το ενοχλούμε μπορεί να μας δημιουργήσει και πρόβλημα!!!